برگزیده

افراد دارای اتیسم در نوزادی در نواحی پردازش بینایی مغز تفاوت‌هایی دارند
۱۰ واقعیت درباره سالمندی و سلامت
شناسایی بیماری‌هایی که به آلزایمر ربط دارند
ارتباطات اجتماعی در اتیسم
رفتارهای تکراری و "تحریک" در اتیسم
یک توصیه برای افزایش تعادل در سالمندی
از هر هزار کودک یک تا سه نفر دارای مشکلات کم شنوایی هستند
آیا هورمون‌ها باعث پیری می‌شوند؟

توانبخشی

يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ - ۱۴:۱۵:۰۰ نسخه چاپی 0

آیا هورمون‌ها باعث پیری می‌شوند؟
پایگاه اطلاع رسانی توانبخشی ایران- در این مطلب به این موضوع پرداخته‌ایم که تغییرات هورمونی بخش مهمی از پیری است. اینکه آیا آنها سرعت پیری را کنترل می کنند یا نتیجه سایر تغییرات در بدن هستند.

آیا هورمون‌ها  ممکن است فرد را پیر کنند؟ نظریه های زیادی درباره چرایی پیری وجود دارد و یکی از آنها نظریه هورمونی پیری است. محققانی که از این ایده حمایت می‌کنند معتقدند هورمون‌هایی که عملکرد اندام ها را کنترل می‌کنند، می‌توانند در پس روند پیری باشند.

نقش سیستم غدد درون ریز

سیستم غدد درون ریز بدن هورمون هایی را ترشح و کنترل می‌کند که بسیاری از فرآیندهای بدن از جمله متابولیسم، استفاده از مواد مغذی، دفع و تولید مثل را تنظیم می کنند. با افزایش سن، کارایی این سیستم‌ها کاهش می‌یابد و منجر به تغییراتی در بدن می‌شود، مانند یائسگی. تئوری هورمونی پیری بیان می‌کند که این تغییرات در نهایت باعث اثرات پیری می‌شود.

نقش هورمونها در پیر شدن

شواهدی برای حمایت از نظریه هورمونی پیری وجود دارد. در یک مطالعه قدیمی، محققان غده هیپوفیز موش‌ها را برداشتند، غده ای که بخش زیادی از سیستم غدد درون ریز را کنترل می کند. سپس محققان غده هیپوفیز را با مکمل های تمام هورمون های شناسایی شده در موش ها جایگزین کردند.

به نظر می‌رسد موش‌هایی که غده هیپوفیز نداشتند بیشتر از گروه کنترل موش‌هایی که غده هیپوفیز را داشتند عمر کردند. این باعث شد که محققان به این نتیجه برسند که غده هیپوفیز باید هورمون دیگری را که هنوز ناشناخته است، دفع کند که بر پیری تأثیر منفی می گذارد.

تحقیقات بر روی ارگانیسم‌های مختلف نشان داده است که جهش‌هایی که فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF-1) را کاهش می‌دهند، عمر طولانی‌تری دارند. اما کاهش IGF-1 اثرات متناقضی بر بیماری های مرتبط با افزایش سن در انسان دارد. این خطرات را برای برخی کاهش می دهد اما برای برخی دیگر آنها را افزایش می دهد. هورمون رشد تولید IGF-1 را تحریک می کند، که ضربه ای به مکمل هورمون رشد انسانی (HGH) برای توقف پیری است.

یک مرور جالب از مطالعات، که در Frontiers in Endocrinology در سال 2019 منتشر شد، اشاره کرد که افراد دارای رژیم غذایی با کالری محدود، پروفایل غدد درون ریز مشابهی با افراد صد ساله داشتند، و هر دو دارای پروفایل مطلوب GH/IGF-1/انسولین بودند.

محدود کردن کالری دریافتی تنها یکی از زمینه‌هایی است که اصلاح سبک زندگی در آن عملکرد هورمونی را بهبود می‌بخشد. نمونه دیگری از تغییرات سبک زندگی که باعث بهبود عملکرد هورمونی می شود، مشاهده کاهش وزن و ورزش در بهبود حساسیت به انسولین است.

هورمون های ضد پیری

این مفهوم که هورمون ها یا کاهش تولید هورمون ها ممکن است باعث پیری شوند، برخی را به این باور رسانده است که مقدار مناسبی از هورمون های خاص می تواند یک اکسیر ضد پیری باشد. هورمون رشد که توسط غده هیپوفیز تولید می‌شود، به حفظ بافت‌ها و اندام ها در طول زندگی کمک می‌کند. همچنین مسئول رشد دوران کودکی است.

هورمون رشد مصنوعی انسان به این روش مورد مطالعه قرار گرفته است و توسط برخی به عنوان یک چشمه بالقوه جوانی تبلیغ شده است، و طرفداران امیدوارند که بتواند از کاهش رشد بافت ناشی از پیری جلوگیری کند.

این وضعیت نادر است که برخی از بزرگسالان کمبود هورمون رشد دارند و نیاز به مکمل دارند. تحقیقات در مورد سایر مزایای بالقوه HGH قطعی نیست. علاوه بر این، استفاده از HGH عوارض جانبی بالقوه زیادی دارد، از جمله تورم بازوها و پاها، درد مفاصل و عضلات، سندرم تونل کارپال، دیابت، فشار خون بالا و افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ.

جنبه دیگری که باید در نظر گرفت این است که هورمون رشد IGF-1 را تحریک می کند و برخی تئوری ها حاکی از آن است که کاهش IGF-1 برای پیری مفید است. در این حالت، افزودن هورمون رشد برعکس اثرات مطلوب را ایجاد می کند.

تغییرات هورمونی بخش مهمی از پیری است. اینکه آیا آنها سرعت پیری را کنترل می کنند یا نتیجه سایر تغییرات در بدن هستند، ناشناخته است.

بعید است که جایگزینی هورمون در انسان باعث افزایش طول عمر شود و حتی می‌تواند خطرناک باشد. برخی از پزشکان HGH را تجویز می کنند، اما تحقیقات استفاده از آن را برای ضد پیری تایید نمی‌کند.

شاید تعجب کنید اگر بدانید که بسیاری از نظریه های دیگر درباره پیری وجود دارد. ما فقط می توانیم امیدوار باشیم که به اندازه کافی زندگی کنیم تا ببینیم کدام درست است.


مطالب مرتبط



به ما بپیوندید